İşitme ve Dinleme Arasındaki Fark Nedir?
İşitme ve dinleme arasındaki fark konusunda genellikle kafa karışıklığı vardır. Bunun nedeni kısmen dinlemenin duyma yeteneğine bağlı olmasıdır. Ancak genellikle işitme, sesleri işleme yeteneği anlamına gelir ve bilinçli olarak yönlendirilmeyen otomatik bir süreç olarak kabul edilir. Kulak ve beynin fizyolojisi öyledir ki kulağa ses dalgaları alınır ve otomatik kod çözme için beyne gönderilir.
Öte yandan dinleme, seslerin bilinçli yorumlanmasını içerir. Jestler ve ifade gibi akustik olmayan ipuçlarının taranması ve değerlendirilmesi için dikkat ve diğer duyulardan bilgi alma sürecini, sadece sesini değil, söylenenin anlamını yorumlamayı içerir. . Dinlemeyle ilgili yorumlama süreci, dünyamızda neler olup bittiğini açıklamak için tutarlı hikayelerin oluşturulması gibi beyin ve zihin işleyişinin temel yönlerini içerir.
Tipik olarak dinlemenin hem işitmeyi hem de yorumlamayı içerdiği kabul edilir. Dinleme, genellikle etkili bir iletişim sağlayan ve ilişkileri, genel yaşam becerilerini ve başarıyı destekleyen kritik bir yaşam becerisi olarak kabul edilir.
Otomatik, bilinçsiz işitme ile bilinçli ve yönlendirilmiş dinleme arasındaki bu ayrım aslında biraz yanıltıcıdır. Gerçek şu ki, işitme, tüm duyusal süreçler gibi, kişisel deneyimlerden ve beynin nasıl eğitildiğinden de etkilenir. Geçmiş deneyimler, beyni duyusal girdiye seçici olmaya ve en önemli girdi ve bilgi olarak gördüğü şeye otomatik olarak odaklanma konusunda eğitecektir.
Beyin çok uyumlu bir organdır ve Forbrain gibi teknolojilerimizle gösterdiğimiz gibi çeşitli teknolojiler , bilinçli çaba yerine nörofizyolojik eğitim yoluyla duyusal işlemeyi geliştirmek için eğitilebilir.
Örneğin, Barclelona Üniversitesi’nde Profesör Charles Escera tarafından Forbrain üzerine yapılan bilimsel araştırmanın önemli bir sonucu, teknolojimizin Forbrain kullanımının dikkati artırması ve dikkat dağınıklığını azaltmasıdır. Beynin sese olan ilgisindeki bu artış bilinçli bir süreç değil, nörofizyolojik süreçlerin bilinçaltı beyin eğitiminin bir fonksiyonudur. Bu tür bir eğitim, dikkati geliştirir, ancak birisinin dinlemeye zorlandığında yaptığı bilinçli dikkatten farklı bir yol aracılığıyla.
Dinleme bilinçli bir süreç olduğundan, bunun tamamen bilinçli bir süreç olduğunu varsayma eğilimindeyiz, ancak bu doğru değil. Duyduğumuzu ve gördüğümüzü yorumlarken, oyunda birçok bilinçsiz otomatik süreç vardır. Herhangi bir şeyle ilgilendiğimizde, duyularımızı bombalayan uyaranların belirli yönlerinin farkında olabiliriz ve yarattığımız anlatının bilinçli olarak farkındayız. Bununla birlikte, bu yorumlara katkıda bulunan tüm süreçlerin de farkında değiliz. 19. yüzyılın büyük Amerikalı psikoloğu William James , geçmiş deneyimlerimiz de dahil olmak üzere algılama ve düşünmemizi etkileyen birçok bilinçaltı faktörü “bilincin sınırı” olarak tanımladı. Bunlar hem işitme hem de dinleme sürecini etkiler.
Bu nedenle, işitme ve dinleme arasındaki farklılıklar hakkındaki tartışmanın merkezinde, dikkat kavramı yer alır. Gerçek şu ki, çoğu insan dikkati bilinçli olarak yönlendirilen bir süreç olarak görüyor ama bu tamamen doğru değil. Belirli bir duyusal girdiye veya kendi iç duygu ve düşüncelerinize odaklanmaya dikkat ettiğinizde, dikkat çok bilinçli bir süreç olabilir. Bununla birlikte, beyin odak noktasını önemli gördüğü duyusal girdiye yönelttiğinden, dikkat istemsiz de olabilir.
Bazı beyinlerin dikkati dağınıktır ve bu da duyusal işlemeyi sorunlu hale getirebilir. Bir beyin duyusal girdiyi tam olarak almadan dikkatini değiştirirse, işlem tamamlanmayarak kötü yorumlama ve anlamaya yol açar. İşitsel işlemleme bozuklukları teşhisi konan önemli sayıda kişiye aynı zamanda Dikkat Eksikliği teşhisi konması ilginçtir. Bazı insanlar bunun bir kafa karışıklığı olduğunu ve Dikkat Eksikliği Bozukluğu teşhisinin yanlış olduğunu iddia ediyor. Nasıl bakarsanız bakın, ince ayar dikkati duyusal işleme için kritik hale geliyor. Yorumlama ve anlama, doğru duyusal işlemeye bağlıdır.
Dr. Escera’nın yukarıda bahsedilen araştırmasında, Forbrain kullanımı beynin dikkatinin artması ve dikkat dağınıklığının azalmasıyla ilişkilendirildi. Bu, duyusal işlemeyi ve bu bilgileri doğru bir şekilde yorumlama yeteneğini geliştirir.
